নেতাজি সুভাষচন্দ্র বসু এক রহস্যময় কিংবদন্তি

সুভাষচন্দ্র বসু (জন্ম: ২৩ জানুয়ারি, ১৮৯৭ – মৃত্যু: ১৮ আগস্ট ১৯৪৫) ছিলেন ভারতের স্বাধীনতা সংগ্রামের এক কিংবদন্তি নেতা। তিনি নেতাজি নামে সমধিক পরিচিত। সুভাষচন্দ্র পরপর দুইবার ভারতীয় জাতীয় কংগ্রেসের সভাপতি নির্বাচিত হন। কিন্তু মহাত্মা গান্ধীর সঙ্গে আদর্শগত সংঘাত এবং কংগ্রেসের বৈদেশিক ও আভ্যন্তরিণ নীতির প্রকাশ্য সমালোচনা করার জন্য তাঁকে পদত্যাগ করতে হয়। সুভাষচন্দ্র মনে করতেন গান্ধীজির অহিংসার নীতি ভারতের স্বাধীনতা আনার ক্ষেত্রে যথেষ্ট নয়। এই কারণে তিনি সশস্ত্র বিদ্রোহের পক্ষপাতী ছিলেন। সুভাষচন্দ্র ফরওয়ার্ড ব্লক নামক একটি রাজনৈতিক দল প্রতিষ্ঠা করে ব্রিটিশ শাসন থেকে ভারতের পূর্ণ ও সত্বর স্বাধীনতার দাবি জানাতে থাকেন। ব্রিটিশ কর্তৃপক্ষ তাঁকে এগারো বার কারারুদ্ধ করেছিল। তাঁর বিখ্যাত উক্তি "তোমরা আমাকে রক্ত দাও, আমি তোমাদের স্বাধীনতা দেবো।" দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধ ঘোষিত হওয়ার পরেও তাঁর মতাদর্শের কোনো পরিবর্তন ঘটেনি; বরং এই যুদ্ধকে ব্রিটিশদের দুর্বলতার সুবিধা আদায়ের একটি সুযোগ হিসেবে দেখেন। যুদ্ধের সূচনালগ্নে তিনি লুকিয়ে ভারত ত্যাগ করে সোভিয়েত ইউনিয়ন, জার্মানি ও জাপান ভ্রমণ করে ভারতে ব্রিটিশদের আক্রমণ করার জন্য সহযোগিতা লাভের উদ্দেশ্যে। জাপানিদের সহযোগিতায় তিনি আজাদ হিন্দ ফৌজ পুনর্গঠন করেন এবং পরে তার নেতৃত্ব দান করেন। এই বাহিনীর সৈনিকেরা ছিলেন মূলত ভারতীয় যুদ্ধবন্দী এবং ব্রিটিশ মালয়, সিঙ্গাপুরসহ দক্ষিণ এশিয়ার অন্যান্য অঞ্চলে কর্মরত মজুর। জাপানের আর্থিক, রাজনৈতিক, কূটনৈতিক ও সামরিক সহায়তায় তিনি নির্বাসিত আজাদ হিন্দ সরকার প্রতিষ্ঠা করেন এবং আজাদ হিন্দ ফৌজের নেতৃত্বদান করে ব্রিটিশ মিত্রবাহিনীর বিরুদ্ধে ইম্ফল ও ব্রহ্মদেশে যুদ্ধ পরিচালনা করেন। ব্রিটিশদের বিরুদ্ধে নাৎসি ও অন্যান্য যুদ্ধবাদী শক্তিগুলির সঙ্গে মিত্রতা স্থাপনের জন্য কোনো কোনো ঐতিহাসিক ও রাজনীতিবিদ সুভাষচন্দ্রের সমালোচনা করেছেন; এমনকি কেউ কেউ তাঁকে নাৎসি মতাদর্শের প্রতি সহানুভূতিসম্পন্ন বলে অভিযুক্ত করেছেন। তবে ভারতে অন্যান্যরা তাঁর ইস্তাহারকে রিয়েলপোলিটিক (নৈতিক বা আদর্শভিত্তিক রাজনীতির বদলে ব্যবহারিক রাজনীতি)-এর নিদর্শন বলে উল্লেখ করে তাঁর পথপ্রদর্শক সামাজিক ও রাজনৈতিক ভাবাদর্শের প্রতি সহানুভূতি পোষণ করেছেন। উল্লেখ্য, কংগ্রেস কমিটি যেখানে ভারতের অধিরাজ্য মর্যাদা বা ডোমিনিয়ন স্ট্যাটাসের পক্ষে মত প্রদান করে, সেখানে সুভাষচন্দ্রই প্রথম ভারতের পূর্ণ স্বাধীনতার পক্ষে মত দেন। জওহরলাল নেহরু সহ অন্যান্য যুবনেতারা তাঁকে সমর্থন করেন। শেষপর্যন্ত জাতীয় কংগ্রেসের ঐতিহাসিক লাহোর অধিবেশনে কংগ্রস পূর্ণ স্বরাজ মতবাদ গ্রহণে বাধ্য হয়। ভগৎ সিংহের ফাঁসি ও তাঁর জীবন রক্ষায় কংগ্রেস নেতাদের ব্যর্থতায় ক্ষুব্ধ সুভাষচন্দ্র গান্ধী-আরউইন চুক্তি বিরোধী একটি আন্দোলন[৪] শুরু করেন। তাঁকে কারারুদ্ধ করে ভারত থেকে নির্বাসিত করা হয়। নিষেধাজ্ঞা ভেঙে তিনি ভারতে ফিরে এলে আবার তাঁকে কারারুদ্ধ করা হয়। মনে করা হয় ১৯৪৫ সালের ১৮ অগস্ট তাইওয়ানে একটি বিমান দুর্ঘটনায় তাঁর মৃত্যু হয়। তবে তাঁর এই তথাকথিত দুর্ঘটনা ও মৃত্যুর বিরুদ্ধ প্রমাণও বিদ্যমান।

Subhash Chandra Bose (sinh ngày 03 tháng 1 năm 1897 - Chết: Tháng Tám 18, 1945) là một trong những lãnh đạo huyền thoại của phong trào độc lập Ấn Độ. Ông được biết đến như Netaji. Bose được bầu làm chủ tịch của Đại hội toàn quốc của Ấn Độ trong hai nhiệm kỳ liên tiếp. Nhưng những xung đột về ý thức hệ với Mahatma Gandhi và Đại hội công khai chỉ trích chính sách đối ngoại và trong nước là để cho phép ông phải từ chức. chính sách bất bạo động của Mahatma Gandhi Chandra cảm thấy rằng nó không phải là đủ để mang lại sự độc lập của Ấn Độ. Vì lý do này, ông đã ủng hộ một cuộc nổi dậy vũ trang. Chandra Forward Khối, một sự độc lập đảng chính trị thành lập khỏi ách thống trị của Anh ở Ấn Độ đã yêu cầu một đầy đủ và nhanh chóng. Eleven lần ông bị giam giữ bởi chính quyền Anh. câu nói nổi tiếng của ông, "Hãy cho tôi máu, tôi sẽ cung cấp cho bạn sự tự do." Sau Thế chiến II, đã tuyên bố theo ý kiến ​​của mình, không có thay đổi; Thay vào đó, ông thấy cuộc chiến này như một cơ hội để tận dụng điểm yếu của Anh. Sự khởi đầu của cuộc chiến tranh ở ẩn tại Ấn Độ, ông rời Liên Xô, Đức và Nhật Bản tấn công người Anh để đi du lịch đến Ấn Độ vì lợi ích của hợp tác. Các INA phối hợp với Nhật Bản, ông đã được phục hồi, và ông cho lãnh đạo của ông. Những lực lượng là chiến sĩ trong các tù nhân Ấn Độ của chiến tranh, và British Malaya, Singapore, lao động Nam Á làm việc tại các khu vực khác. Nhật Bản hỗ trợ tài chính, chính trị, ngoại giao và quân sự của Chính phủ Hind Azad lưu vong, ông đã thành lập và lãnh đạo Azad Hind Fouz Imphal và Miến Điện để chiến đấu chống lại lực lượng liên minh do Anh. Để thiết lập một liên minh với các lực lượng Anh chống lại phát xít và yuddhabadi khác một số nhà sử học và các chính trị gia đã từng chỉ trích Bose; Một số thậm chí cáo buộc ông phải được đáp ứng để tư tưởng của Đức quốc xã. Những người khác, tuy nhiên, istaharake riyelapolitika (chính trị đạo đức hay tư tưởng chứ không phải là thực tế, chính trị) của Ấn Độ, được gọi là một dấu hiệu của sự hướng dẫn của ông đã bày tỏ sự cảm thông với các ý thức hệ xã hội và chính trị. Ủy ban Quốc hội đại diện cho tình trạng Dominion cho tình trạng thống trị Ấn Độ hay lời đề nghị vì sự độc lập hoàn toàn của Ấn Độ đã ủng hộ subhasacandrai đầu tiên. Jawaharlal Nehru và yubanetara khác ủng hộ anh ấy. Cuối cùng, Đại hội toàn quốc của phiên Lahore lịch sử của Đại hội đã buộc phải chấp nhận học thuyết của Swaraj. chết Bhagat Singh và sự thất bại của các nhà lãnh đạo Quốc hội để cứu lấy mạng sống của mình, Gandhi-Irwin hiệp ước tức giận bởi một phong trào chống Chandra [4] đã bắt đầu. Ông bị giam lưu vong từ Ấn Độ. Ông trở lại Ấn Độ, ông đã phá vỡ lệnh cấm đã bị giam một lần nữa. Người ta tin một vụ tai nạn máy bay ở Đài Loan vào ngày 18 tháng 8 năm 1945, ông qua đời. Cái gọi là bằng chứng chống lại ông của tai nạn và tử vong.